Overleg:Bram van Velde

Onvolledige citaten (Help mee)

• (1940-45) 'De echte wereld met zijn dagelijkse locia duwt ons op naar de catastrophe. De kunstenaar probeert door zijn kunst zich te bevrijden van dit zware gewicht. Kunst wordt omgezet in politiek, liefde in handel, opvoeding in een werktuig om de geest te doen verstijven. Temidden van zulke verschrikkingen heeft blijkbaar alleen de droom binnen in me nog levenskracht.'
  • Abstract Painting, - fifty years of accomplishment from Kandinsky to Jackson Pollock -, Michel Seuphor, Dell publishing, New York 1964

• (1940-45) 'Er is kleur, maagdelijke uitdrukking, - nieuw, zonder een kooi, zonder routine, zonder begrenzing, een bad van zon en licht. We moeten ons realiseren dat niets wat de mens doet van enige waarde is. Het punt is dat mensen ervoor betaald willen worden. Alleen zieke mensen kunnen kunstenaar zijn. Hun lijden dwingt hen tot het stellen van daden die de wereld opnieuw betekenis geeft. De sensitieve mens of de kunstenaar kan in ons geciviliseerde leven met zijn vele leugens slechts een ziek mens zijn. Om aan kunst te denken in termen van beroep, is ontstellend. Schilderen is de mens, in het aangezicht van zijn eigen ondergang.'
  • Abstract Painting, - fifty years of accomplishment from Kandinsky to Jackson Pollock -, Michel Seuphor, Dell publishing, New York 1964

• (1969 - 1976) kritiek op de Franse ’esthetische’ kunst: De Franse kunst, het ontbreekt haar aan een zekere wildheid (1969).. ..Ik heb de Franse schilderkunst nooit zo gewaardeerd. Ze is vaak te gepolijst,te elegant. Ze is niet waarachtig genoeg (1974).. ..De Franse kunst? Het is vaak de maat, de meesterschap van de maat. Er wordt nooit geprobeerd om de grenzen terug te brengen tot wat onmogelijk lijkt te zijn(1976).
  • Rencontre avec Samuel Beckett, Charles Juliet, Montpellier, 1986

• (1970) over zijn voorkeur voor gouache: ..vanwege zijn lichtheid; je bereikt er veel makkelijker de helderheid mee, de doorzichtigheid. Met olieverf heb je meer moeite. Maar tenslotte is het doel steeds eender: dat de materie tot niets gereduceerd is.
  • Rendre visible l’invisible, Helène Demoriane, Le Quotidien de Paris, 27-12-1970

• (rond 1970): n.a.v het zien van een tekening van Matisse: Er is maar één ding dat ik niet ken, dat is mezelf; één ding waarover ik me werkelijk verwonder, dat is mijn schilderwerk. Hoe ik het heb gemaakt weet ik niet, ik duik.
  • opmerking tegen de zoon van de Belgische schilder Pierre Alechinsky

• (1977) over het schilderij 'de Pianoles' van zijn vroegere grote inspiratie Matisse: Het was waarachtig onthullend. De kracht van de interventie, de intensiteit van de kleuren, het geluk van dit werk is me nooit verdwenen.
  • Schilder Bram van Velde in Dordtrecht, door Paul Groot, NRC Handelsblad, 1979

• (1977) over zijn contact met de schrijver Beckett in Parijs, voor 1940: Ik heb Beckett bij mijn broer (de schilder Geer van Velde, fh) ontmoet. Dat was een Grote ontmoeting, met hoofdletters. Het was nog voor de oorlog, het leven was nog normaal. Ik was die tijd erg alleen. We zagen elkaar vaak. Voor de oorlog had hij al iets uitgegeven, maar zijn bekendheid kwam pas in 1953. Over zijn werk spraken we nooit. Hij was een zwijgzaam man. Soms ontsnapte hem een woord aan zijn mond. Nu, zo’n woord vergat je dan ook nooit meer. Het bleef in je hoofd hangen.. ..Die vriendschap met Beckett is de belangrijkste gebeurtenis in mijn leven.. ..En wat hij in woorden kon uitdrukken, dat deed ik met mijn schilderijen.
  • Schilder Bram van Velde in Dordtrecht, door Paul Groot, NRC Handelsblad, 1979

• „In 1946 exposeerde Bram, vijftig jaar oud, voor het eerst en wel bij galerie Mai in Parijs, twee jaar later gevolgd door een tentoonstelling bij galerie Maeght, die ook met [broer] Geer van Velde een contract sloot. In 1948 exposeerden de broers hun werk in New York. Eerst na het midden van de jaren [19]vijftig vond de kunst van de [broers] Van Velde's erkenning in Parijs. In 1958 werd vrijwel het gehele oeuvre van Bram, ongeveer honderd schilderijen, getoond in de Kunsthalle Bern. Na zijn succes trok Bram van Velde zich terug in de w:Haute Provence”

• Bron: Erik Slagter, Ons Erfdeel. Jaargang 32, 1989,
• Aanhaling(en): onbekend
• Erik Slagter geeft een schets van de verspreiding van het werk van Bram van Velde, dat tot 1946 nog nooit in een tentoonstelling te zien was geweest