Gerrit Achterberg
Gerrit Achterberg (Nederlangbroek, 20 mei 1905 – Leusden, 17 januari 1962) was een Nederlands dichter.
- „Familie duurt een mensenleven lang.”
- Bron: Gerrit Achterberg, het gedicht Bruiloft
- Aanhaling(en): Ischa Meijer, De interviewer en de schrijvers, Prometheus, Amsterdam 2003, p. 20.
- „Zondig niet meer, zei Hij, ik oordeel niet.
Ga heen en luister, luister naar het lied.
En Hij stond recht. De woorden lieten los
van hun figuur en brandden in de blos
waarmee zij heenging, als een kind zo licht.
Zo geestelijk schreef Jezus zijn gedicht.”
- Bron: Het gedicht En Jezus schreef in t zand, Daamen's Uitgeversmaatschappij, 1951.
- Aanhaling(en): Willy Wouters-Maljaars, Slachtoffer van Achterberg, Digibron, 4 december 2002.
Over Gerrit Achterberg
[bewerken]- „Met nadruk, maar zonder resultaat is er na de bevrijding van ons land betoogd, dat de literatuur – en de poëzie in het bijzonder – moest worden vernieuwd. Er moet in dit verband de aandacht op worden gevestigd, dat reeds voor de oorlog in Nederland een dichter werkte, wiens poëzie in vele opzichten een een renovatie is: Gerrit Achterberg.”
- Bron: Fokke Sierksma, Commentaar op Achternerg, 1948, p. 6
- Aanhaling(en): Hugo Brems, Altijd weer vogels die nesten beginnen. Geschiedenis van de Nederlandse literatuur 1945-2005, Uitgeverij Bert Bakker, Amsterdam. 2006, p. 101
