Menno ter Braak

Uit Wikiquote
Ter Braak als twintiger
Informatie bij zusterprojecten:
artikel in Wikipedia
Informatie in externe bronnen:
BP pagina in Biografisch portaal
DBNL pagina in DBNL
KB pagina in KB-catalogus

Menno ter Braak (Eibergen, 26 januari 1902 – Den Haag, 15 mei 1940) was een Nederlandse schrijver, essayist, cultuur- en literatuurcriticus.

  • „Is het [- populair gezegd -] dan niet meer voldoende om een vent te zijn?”
  • Bron: Menno ter Braak, Prisma of dogma?, Verzameld werk - Deel 1, G.A. van Oorschot, Amsterdam 1950, p. 354.
  • Aanhaling(en): Het Interbellum, zelfkrantmaken.nl, 19 januari 2015.
  • Naar aanleiding van de publicatie van Prisma, een bloemlezing uit de Nederlandsche Poëzie na 1918, verzameld en ingeleid door D.A.M. Binnendijk.
  • Ter Braak gaf hiermee zijn voorkeur te kennen in de "Vorm of Vent"-kwestie.
  • „In laatste instantie is ieder mens, ook Thomas Mann, de innerlijk verdeelde, toch weer een eenheid; die eenheid vindt men, als ik goed zie, bij deze schrijver in zijn toeschouwerschap.”
  • Bron: Menno ter Braak, In gesprek met de vorigen, Nijgh & Van Ditmar N.V., Rotterdam 1938, p. 220.
  • Aanhaling(en): Thomas Vaessens, Geschiedenis van de moderne Nederlandse literatuur, Uitgeverij Vantilt, Amsterdam en Nijmegen, 2013, ISBN 9789460041334, p. 322.
  • „Ik walg van de politiek; meer dan ooit heb ik het gevoel, dat wij daarmee niets te maken hebben; niet uit happy-few-superioriteit, maar omdat wij die rol niet hebben te spelen.”
  • „Langzaam maar zeker werd Europa gelardeerd met de freudiaanse termen, nòg iets langzamer maar nòg iets zekerder drongen brokstukken van zijn therapie in de klinieken der tegenstanders door.”