Sociale media: verschil tussen versies
k -Categorie |
|||
Regel 16: | Regel 16: | ||
| tekst = In plaats van dat sociale media ons socialer maken, worden we asocialer zonder dat we het door hebben. |
| tekst = In plaats van dat sociale media ons socialer maken, worden we asocialer zonder dat we het door hebben. |
||
| bron = {{aut|Mayke Calis}} en {{aut|Herm Kisjes}}, ''Socialbesitas'', 2013. |
| bron = {{aut|Mayke Calis}} en {{aut|Herm Kisjes}}, ''Socialbesitas'', 2013. |
||
| aangehaald = [http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/tien-minuten-niks-horen-vind-ik-lang ''Socialbesitas rukt op''], rtlnieuws.nl, 02 |
| aangehaald = [http://www.rtlnieuws.nl/nieuws/binnenland/tien-minuten-niks-horen-vind-ik-lang ''Socialbesitas rukt op''], rtlnieuws.nl, 02 oktobe hhsyh eb je suan iehhbn bdvgfrte6yuikmndbftr6798uiwjbhcgcdgcsjcgfctydagscvgxvgdcvPolitiek |
||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
| opmerking = Antwoord van een van de respondenten op een vraag naar zijn persoonlijke ervaring met sociale media |
|||
}} |
|||
Politiek |
|||
{{Vertaald citaat |
|||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
| tekst = Social networks do not represent the real world. |
|||
| taal = Engels |
|||
Politiek |
|||
| bron = {{aut|Barclay Ballard}}, [http://betanews.com/2014/12/01/social-networks-do-not-represent-the-real-world/ ''Social networks do not represent the real world''], betanews.com, 1 december 2014. |
|||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
| vertaling = Sociale media zijn niet de echte [[wereld]]. |
|||
| aangehaald = [http://www.hpdetijd.nl/2014-11-28/wetenschappers-waarschuwen-social-media-zijn-niet-de-echte-wereld/ ''Wetenschappers waarschuwen: sociale media zijn niet de echte wereld''], HP-De Tijd, 28 november 2014. |
|||
Politiek |
|||
}} |
|||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
{{Citaat |
|||
| tekst = Sociale media maken ons dom. |
|||
Politiek |
|||
| bron = {{aut|Sander Duivestein}} & {{aut|Jaap Bloem}}, [http://blog.vint.sogeti.com/wp-content/uploads/2013/01/De-Zwarte-Kant-van-Sociale-Media-MF.pdf ''De zwarte kant van sociale media''], Sogeti, 2012 |
|||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
| aangehaald = {{aut|Marc Hijink}}, [http://www.nrc.nl/handelsblad/van/2012/december/24/homo-digitalis-mobilis-verslaafd-altijd-en-overal-1191189 ''Homo digitalis mobilis: verslaafd, altijd en overal''], NRC 24 december 2012. |
|||
}} |
|||
Politiek |
|||
{{Vertaald citaat |
|||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
| tekst = How different would people act if they couldn't show off on social media? Would they still do it? |
|||
| bron = {{aut|Donna Lynn Hope}} <!-- We hebben wel meer nodig dan dat.--> |
|||
Politiek |
|||
| taal = Engels |
|||
Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7]. |
|||
| vertaling = Hoe anders zouden mensen zich gedragen als zij zich niet konden uitsloven op social media? Zouden ze het dan nog steeds doen? |
|||
| aangehaald = [https://www.facebook.com/WeCanYoungEindhoven/posts/770047283044457 ''We Can Young Eindhoven''], Facebook, 9 februari 2015. |
|||
}} |
|||
==Uitingen op sociale media== |
==Uitingen op sociale media== |
Versie van 21 mei 2019 13:57
Sociale media is een verzamelbegrip voor online platformen waar de gebruikers, zonder of met minimale tussenkomst van een professionele redactie, de inhoud verzorgen:
Over de sociale media
{{Citaat | tekst = In plaats van dat sociale media ons socialer maken, worden we asocialer zonder dat we het door hebben. | bron = Mayke Calis en Herm Kisjes, Socialbesitas, 2013. | aangehaald = Socialbesitas rukt op, rtlnieuws.nl, 02 oktobe hhsyh eb je suan iehhbn bdvgfrte6yuikmndbftr6798uiwjbhcgcdgcsjcgfctydagscvgxvgdcvPolitiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Politiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Politiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Politiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Politiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Politiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Politiek Politieke organisaties zetten geregeld sociale media in om hun doel te bereiken. Een opstand tegen de regering van Moldavië in 2009 wordt wel de "Twitterrevolutie" genoemd, omdat die website gebruikt werd voor het plannen van protestacties.[5] En meer recent wordt de motor achter de politieke veranderingen in het Midden-Oosten (zoals Tunesië, Egypte en Syrië) toegeschreven aan de vrijheid en de communicatiemogelijkheden die sociale media bieden. Echter, er is kritiek op het toeschrijven van revoluties aan sociale media, omdat er ten tijde van de opstand in Moldavië zeer weinig Twitteraccounts in dat land actief waren[6] en bij de Arabische Lente speelden sterke sociale verbanden en strategie een belangrijkere rol dan sociale media[7].
Uitingen op sociale media
- „Ceci n’est pas un pays”
- Bron: Sociale media-uitingen, vrij naar "Ceci nést pas une pipe" van de Belgische surrealist René Magritte.
- Aanhaling(en): Graffiti in Brussel, Rue de Loxum, 13 november 2007
Marc Reynebeau, Ceci n'est pas un pays, De Standaard, 27 mei 2009;
Dirk Vandenberghe, Ceci n’est pas un pays, NRC Next, 29 april 2011;
Ceci n’est pas un pays, intercultureal, 30 juni 2011. - Letterlijke betekenis: "Dit is geen land"
- „Ceci n'est plus un pays”
- Bron: Sociale media-uitingen, vrij naar "Ceci n’est pas un pays"
- Aanhaling(en): Beatrice Delvaux, Le soir, 8 juli 2011
Charlemagne, The Economist, 21 juli 2011 - Letterlijke betekenis: "Dit is geen land meer"